خانواده ها باید برای ایجاد محیطی سرشار ار مهر و محبت شرایط مطلوبی را فراهم آورند تا محیطی شاداب و مطلوب را برای پیشرفت آنان فراهم نمایند.

چرا که اساسى ترین تأثیر شادابى، ایجاد آرامش و آسایش روحى براى افراد و پیشرفت و توسعه اجتماعى اقتصادى براى جامعه است. به اعتقاد صاحبنظران مسائل رفتارى، شادابى در خانواده موجب از بین رفتن اضطراب و نگرانى مى شود و افراد با انگیزه بالا براى تأمین نیازهاى جسمى، روانى، عاطفى و معنوى خود فعالیت مى کنند، اما چیزى که در سال هاى اخیر بیشتر به چشم مى آید فراموش شدن هنر شاد زیستن در بین خانواده هاست.

متأسفانه این تصور غلط در میان افراد جامعه شکل گرفته است که شاد بودن از رفتارهاى جامعه پسند نیست در خانواده و یا محیط کار سعى مى کنیم خود را فردى جدى و اخمو نشان دهیم. این وضعیت در حالى در جامعه حکمفرما شده که معتقدیم مؤمن باید گشاده رو باشد و با لبخند خود به دیگران آرامش ببخشد و افسردگى به خود راه ندهد. دین اسلام به عنوان یک دین متعالى و آخرین و کاملترین آیین آسمانى، خندیدن را امرى پسندیده مى داند تا آنجا که پیامبر اکرم(ص) یکى از خوشروترین و خنده روترین افراد زمان خود بوده است.

 شادى یک احساس درونى است که بیشتر از علائم و نشانه هاى غیر کلامى و حالت چهره مشخص مى شود. احساس نشاط در خانواده یکى از ضروریات زندگى است و نقش پدر و مادر در ایجاد فضاى شاد براى خانه بسیار پر اهمیت است. نبود شادى در خانه موجب افسردگى و انزوا مى شود با این همه برخى از خانواده ها احساس مى کنند ثروت و درآمد بالا فضاى خانه را شاد و پرانرژى مى کند به طورى که بعضى مواقع خانواده شاداب را خانواده مرفه در جامعه مى دانند این در حالیست که درآمد مناسب فقط ممکن است انگیزه اى براى شاد بودن باشد، اما شادى واقعى نمى تواند با معیارهاى مالى سنجیده شود.

 آسیب شناس اجتماعى، قناعت، ساده زیستى، تفاهم و صداقت بین زن و شوهر مبناى اصلى شادمانى خانوادگى است. اقتصاد خانواده هیچ نقشى بر روى شادى افراد ندارد و از طرفى گرما و صمیمیت خانواده را کاهش مى دهد، زیرا حصارهاى مادى و معیارهاى اقتصادى مبناى حرکت افراد خانواده مى شود.

وى تفاهم را ضرورتى انکارناپذیر براى شادى مى داند و مى گوید: طبق تحقیقات میدانى انجام شده درصد فرزندان دچار افت تحصیلى و  درصد دختران فرارى، عضو خانواده هاى متشنج و خالى از روح تفاهم هستند. هرچه سطح و درجه شادى اجتماعى در جامعه پایین باشد افسردگى، اعتیاد و خود کشى افزایش پیدا مى کند بر این اساس رفاه نسبى، توکل به خدا، تفاهم و یکدلى ارکان اصلى شاد زیستن در خانواده است، همچنین بیکارى، اعتیاد و فکر کردن بیش از اندازه به مادیات مبانى اساسى افسردگى و دلمردگى است

سر چشمه ی محبت و خانواده
[عناوین آرشیوشده]